бичлэг
Эцэг эхийн буянаар эрүүл саруул төрж, бусдын адил цэцэрлэг, сургуульд сурч, мэргэжилтэй болж ажилтай төрөлтэй болсон аавын хүү. Амьдрал юм хойно хань ижилтэй болж, үрийн зулай үнэрлэсэн айл шиг айл, хүн шиг хүн. Тийм ээ би та нарын нүдэнд юм юмтай азтай, одтой хүн .
Гэвч ... Би үнэндээ...
Хүслээрээ биш хүсэлтээр бий болсон билээ.
Анх хөлд орох гэж алхаж явахдаа ширээ мөргөн унаж, уйлахад намайг харж суусан ээж өргөж босгоод өнөөх ширээг “Яасан муу ширээ вэ бай бай” хэмээн зодож намайг аргадсан юм. Тэр цагаас хойш надаас бусад буруутан болсон.
Унаж ойчиход хүргэсэн урд байсан ширээ буруутай .
Улсын цэцэрлэгийн тоотой хоолноос багш надад илүү өгдөг. Учир нь миний аав компанийн захирал.
Босс аавын буянд би давуу илүү хүртэх давуу эрхтэй хүн.
10 жилдээ хичээл хийж үзээгүй ч би муу авч, ад үзэгдээгүй. Аргагүй л дээ эгчийн толгойг ашигладаг багш, ахын нудраганаас айдаг ангийнхан надад юу гэж муу тавьж, муухай харах билээ.
Иймд би юу ч унших хэрэггүй, тэглээ тэргүй онц.
Тойргийн ахын сонгуульд явж, улсын сургуулийн босгыг намсгаж, улаан шугамаар орж оюутан болсон. Ухаант ах минь хариу болгож хөлсөө гаргалгүй хүний мөнгөөр сурах хууль баталсан.
Бусдаар тэтгүүлэх хуульчлагдсан эрхтэй хүн.
Өндөр сэнтий үнэтэй машин намайг хайгаад ирлээ. Хүнд долигонож байсны шан одоо ирж, хөл амарч машинд, бөгс тухалж буйданд заларлаа. Ийм сайхан юмтай болсон юм чинь энэ хүнд толгойгоор яадгийн өндөр сэнтий бэлэглэгч дээ өгчихье байз.
Мөр хөнгөн хөл хурдан мөнгөтэй надад хүмүүс татагдана.
